مناره علی مناره ای مدور در شهر اصفهان در مقابل آرامگاه هارون ولایت در اوایل سده ششم هجری در نزدیکی مسجد جامع عتیق بنا گردیده و در دوره صفویان جزئی از ساختمان مسجد علی شده است .بلندای منار بیش از ۵۰ متر بوده است که امروزه با فروریختن طبقه سوم آن حدوداً ۴۸ متر و قطر مناره در سطح زمین شش متر می باشد . این سازه از نظر هماهنگی در ابعاد و اندازه ها و نیز از لحاظ آراستگی نمای سردر یکی از شاهکارهای معماری منارهها بهشمار می آید . مصالح بکار رفته در این مناره آجر و ملات گچ می باشد و تزیینات منار آجرچینی می باشد .تاریخ بنای آن موجود نیست ولی از قراین، باید در قرن ششم هجری بنا شده باشد، این مناره را مناره مسجد سلطان سنجر نیز نام داده اند و در مجاورت آن آثار الحاقی عصر صفویه به بناهای تاریخی مسجد علی و هارون ولایت، نمای زیبایی به این مجموعه تاریخی اصفهان بخشیده است .
ابتدا این منار نزدیک مسجد سلطان سنجر بوده که به همین نام خوانده می شد و اکنون که مسجد علی را به جای آن مسجد ساخته اند منار مسجد علی خوانده می شود . تاریخ ساخت این بنا ۵۲۵ – ۵۱۵ هـ.ق می باشد. این منار عظیم از بناهای باشکوه دوره سلجوقی در قرن ششم هجری قمری است . منار مسجد علی دارای ۵ کتیبه می باشد که ۳ کتیبه اول از پایین به بالا به خط کوفی با کاشی فیروزه ای بر زمینه آجری با کلمات و عبارات مذهبی تزیین شده است . کتیبه چهارم به خط بنائی گچی بر زمینه شطرنجی در مربع های بزرگ با شعار مذهبی و زیبا یی آرا سته شده است . بر کتیبه پنجم به خط بنائی آجری برجسته بر زمینه گچی که هم سطح با، بام مسجد علی میبا شد .آیه ای از سوره آل عمران آمده است.
در سفرنامه شاردن که در دوران صفویه نگاشته شده نام این مناره را خواجه عالم نوشته است.